Taniec vs Szkoła

Przedstawiam Wam tekst, który 2 lata temu wywołał na Fb prawdziwą burzę! W związku z tym, że obserwuje nas wielu tancerzy i instruktorów, a temat nadal jest ważny i aktualny (może nawet bardziej niż kiedykolwiek) – wrzucam go na Nimfowego Bloga i życzę owocnej lektury! Taniec vs szkoła, czyli jak znaleźć czas na pasję i nie zwariować.

Pani trener, muszę zrezygnować z zajęć – szkoła jest najważniejsza

Pani trener, niestety muszę zrezygnować z zajęć, mam dużo nauki, do tego inne obowiązki, zbliżające się egzaminy, korepetycje, zajęcia dodatkowe, lekcje i prace pisemne… Nie wyrabiam, muszę się uczyć, SZKOŁA JEST NAJWAŻNIEJSZA.

Brzmi znajomo?

To jedno z najczęściej powtarzających się zdań w karierze trenera, instruktora tańca, właściciela szkoły tańca. Słyszymy je od uczniów w różnym wieku, czasem tych, które rozpoczynają przerażającą 4 klasę, czasem od “gimnazjalistów” a najczęściej oczywiście od licealistów – 16,17,18 letnich uczniów, którzy muszą magicznym sposobem zorganizować swoje życie tak, by zdać  maturę, skończyć szkołę. Ponadto, zdążyć na korepetycje, nie odpuścić żadnych urodzin w ekipie, realizować obowiązki domowe i JESZCZE znaleźć czas na zajęcia taneczne.

Prawdziwe wyzwanie dla dorastającego człowieka

Bez ironii, to JEST trudne. Łączenie obowiązków szkolnych, domowych i pasji to wyzwanie. Dodajmy do tego zmiany w głowie i ciele, spowodowane dorastaniem, życie towarzyskie i rodzinne. Wiem, że bywa ciężko. Bądźcie dumni z każdego sukcesu w zarządzaniu swoim czasem.  Jednocześnie Nam, trenerom zarzuca się, że:

• jesteśmy nieobiektywni,

•  nie rozumiemy,

•  to nie my musimy się uczyć,

• że nie od nas rodzice wymagają dobrych ocen,

• znajomi też są ważni, a pieniądze potrzebne na inne sprawy niż tańce czy warsztaty,

• “z tańca nie wyżyjemy” (czyżby? o tym napiszę osobny artykuł, bo wyżyć z tańca SIĘ DA).

No to teraz zwracam się do wszystkich uczniów, tancerzy i członków grup tanecznych, którzy myślą, że NIE ROZUMIEMY.
Kochani, serio – chodziliśmy do szkoły. Wielu z nas NADAL CHODZI. Studiujemy, czasem (jak niegdyś w moim przypadku) nawet dwa kierunki jednocześnie. Do tego musimy przygotowywać prace semestralne oraz dyplomowe, zaliczyć praktyki studenckie, ogarniać samodzielnie “życie”- sprzątanie, gotowanie, opiekę nad domem, zwierzętami itd. Chodzimy do pracy, mamy rodziny, partnerów, przyjaciół, regularnie jeździmy na setki warsztatów, by potem podzielić się wiedzą Z WAMI.
Startujemy w zawodach, musimy przygotowywać swoje oraz WASZE show, choreografie, ćwiczenia na zajęcia, szukać dla Was muzyki…  Planujemy kolejne etapy Waszego rozwoju ruchowego, analizujemy postępy, stawiamy Wam wyzwania, przygotowujemy mixy, myślimy o  kostiumach. Wielu z nas organizuje wyjazdy, obozy czy warsztaty.
Też próbujemy JAKIMŚ cudem to wszystko pogodzić, wszędzie być i z niczego nie rezygnować.

Jak pogodzić pasję i życie?

Oczywiście nie ma jednego, złotego sposobu. Każdy z nas jest inny i taniec (czy inna pasja) może odgrywać w naszym życiu różne role. Jest jednak kilka aspektów, które warto wziąć pod uwagę.

Bądź ze sobą szczery

Nie przychodzisz na zajęcia, bo musisz się uczyć? Ok. Ale ile czasu NAPRAWDĘ spędzisz UCZĄC SIĘ? Ile ucieknie Ci przed telefonem, komputerem, sprzątaniem czegoś co AKURAT TERAZ TRZEBA? Może wcale nie musisz dziś rezygnować z zajęć?

Organizuj swój czas

Spróbuj narysować plan dnia – w tabelce, jako listę, na komputerze, jak wolisz. Znajdź czas na lekcję, naukę, odpoczynek(wtedy np. siedzisz sobie godzinę na telefonie i nie masz wyrzutów sumienia!), obiad, zajęcia i czas dla bliskich.
Jedni wolą uczyć się przed treningiem, inni po, niektórzy w nocy lub w środkach komunikacji. Są i tacy, którzy preferują wcześniej wstać. Znajdź swój sposób.

Odpowiedz sobie na pytanie DLACZEGO chodzisz na zajęcia taneczne?

Ludzie tańczą z różnych powodów. Niektórzy po prostu TO LUBIĄ, inni chcą być sprawni fizycznie, inni pasjonują się kulturą i historią danej techniki, chcą być najlepsi lub czerpią z tego satysfakcję. Dla wielu  to  po prostu ODSKOCZNIA.

Każdy powód jest dobry! ALE: Czy to naprawdę tylko ZAJĘCIA POZALEKCYJNE? Jeśli czujesz, że to Twoja pasja, coś co sprawia Ci przyjemność,czujesz się dzięki temu lżej, radośniej i pewniej? Może chodzi o ekipę na sali? Może lubisz trenera albo w głębi serca CHCESZ zająć się tym profesjonalnie? Jeśli to coś więcej, niż zajęcia pozalekcyjne, by trochę się poruszać?

 NIE REZYGNUJ TAK ŁATWO

Wiadomo, jest presja rodziców, nauczycieli, otoczenia, jest nastawienie na NAUKĘ i PRZYSZŁOŚĆ ale jeśli taniec pomaga Ci się motywować? Może jest Twoim sposobem na relaks? Podnosi samoocenę? Wyzwala radość? – wytłumacz to swoim bliskim!
Znajdź kompromis. Ważne jest mieć coś, co sprawia nam przyjemność i nas motywuje!

Szkoła jest najważniejsza

Oczywiście, że szkoła jest najważniejsza, że musimy się rozwijać, uczyć i zdobywać nowe umiejętności, poznawać, sprawdzać, zapamiętywać i czytać. Dlatego spędzamy w szkole tyle czasu.

Czy 2,3,4 godziny zajęć tanecznych TYGODNIOWO mogą być porównywalne do 30,40 godzin w szkole tygodniowo? Mając swoje treningi 2 razy w tygodniu szkoła NADAL jest najważniejsza. Oczywiście, że czasem trzeba posiedzieć w nocy, wstać wcześniej, wylogować się z facebook’a. Znam nawet takich, którzy biorą naukę na salę! TO JEST TEŻ SPOSÓB. Nie możesz zawalać szkoły, bo masz zajęcia. Wręcz przeciwnie, zajęcia powinny motywować Cię, by w szkole wszystko było OK, bo inaczej Twoje treningi, występy, wyjazdy i to CO KOCHASZ może być zagrożone.

Zobacz ile korzyści niosą ze sobą zajęcia taneczne

Pamiętaj, że szkoła nie jest jedyną przestrzenią, która pomaga nam się rozwijać, podczas zajęć tanecznych rozwijamy:
✅ pamięć – zapamiętywanie figur, ruchów, choreografii, ćwiczeń, odtwarzanie i przekształcanie ich

✅szybkie myślenie- trenowane podczas improwizacji, czy ćwiczeń typu akcja reakcja

✅ komunikacja niewerbalna – przekazywanie intencji, treści poprzez gest, ruch,

✅ rozwiązywanie problemów -podczas pracy w parach, grupach, wyjazdów, występów, organizacji dnia

✅podejmowanie decyzji – wykształcanie autonomii wobec opiekunów, rodziców (to jeden z celów rozwojowych wieku dojrzewania),

✅Praca zespołowa – nauka kompromisów, przyjmowanie różnych ról społecznych,

✅Świadomość siebie – swojego ciała, umiejętności, potrzeb, emocji, możliwości

✅komunikacja społeczna – podczas zajęć grupowych z trenerem, równieśnikami, członkami grupy, podczas wyjazdów i pokazów.

✅poczucie przynależności (załoga, grupa rówieśnicza, szkoła tańca) – ważne w okresie dojrzewania, podczas kryzysu tożsamości (pomaga przejść go łagodniej)

✅odpowiedzialność – zarówno w kontekście własnych decyzji jak i działań (pakowanie na występ kostiumu, samodzielność, odpowiedzialność przed grupą)

✅ precyzja ruchu

✅ kreatywność, wrażliwość
✅ skupienie na konkretnym działaniu – przydatne podczas nauki w ogóle

✅ rozwijanie pewności siebie  – w ruchu, słowie i życiu

✅ praca nad postawą i stanem ciała (siła, elastyczność, wygląd)

✅zdolność do wyrażania emocji – wyrażania siebie za pomocą artystycznego przekazu, wyładowania negatywnych emocji, odprężenia

✅kształtowanie słuchu muzycznego – wrażliwości na dźwięki, ich wysokości, tempo, jakość, czy ilość

✅koordynacja ciała – pomocna nawet w nauce pisania i czytania!

✅ rozciągnięcie

✅ Samokontrola

✅ planowanie czasu – organizacja dnia, tygodnia, miesiąca

Jak taniec wpływa na nasze dorosłe życie?

Wszystkie te umiejętności przydadzą Ci się w szkole, pracy, życiu, domu i w relacjach ze znajomymi.

Prawda jest taka, że wkraczając w okres dojrzewania (już około 10-12 roku życia), wkraczamy w okres DECYZJI.
Warto zastanowić się, czy coś z czego rezygnujemy jest dla nas ważne, zanim powiemy trenerowi:
Niestety, szkoła jest najważniejsza.

📢 Wierzcie mi, też tak uważam. Sama mam dyplomy z trzech uczelni, jestem teoretykiem tańca, tancerzem artystą, magistrem pedagogiki i terapeutą, biomasażystką po rocznej szkole policealnej, instruktorką fitness i tańca po różnych kursach ( tak! na kursach tez trzeba się uczyć i zdawać egzaminy).
Ale bez tańca nie byłabym tą samą głodną wiedzy, nowych wyzwań, pewną siebie osobą. SERIO.

Uważam, że szkoła i nauka SĄ BARDZO WAŻNE, ale nie powinny odbierać nam tego, co sprawia, że czujemy się SOBĄ. Tego, co daje nam satysfakcję, czasem przysłowiowego kopa w dupsko, przyjaciół, motywację do działania i radość.

Znajdź swoją przestrzeń. Znajdź czas DLA SIEBIE.

na sali. na zajęciach. na obozie. obok swojego trenera i przyjaciół.

A jeśli przy okazji chcesz czytać wartościowe treści, sprawdź naszego bloga.